. … و داسـتان غــم انـگیزی اسـت، دســتی که داس را بـرداشـت هــمــان دسـتی اسـت کـه یــک روز، در خـواب هـای مزرعه گـندم کـاشـت.   

. پــــرواز هـم دیـگر رویـای آن پــرنـده نـبود   دانـه دانـه پـــرهـایـش را چـید تـا بر ایـن بـالـش   خـــواب دیـگری ببیند!  

. امــروز روز خــوبــی بــود!     هيــچ صفــری اضــافــه نشــد، بــه هــزار غمــی کــه داشتيــم . . .    

  با آن کس که دوست می داریم، ازسخن گفتن بازمانده ایم …. اما این سکوت نیست !   

  دیــکتـاتــور مـنم!  که‌ اگـر همه در مـیدان اصلی احساسم جمع شـوند و‌فریاد زنند که تــــــــــو را از دلــــــم بیرون کنم…   تا آخـرین لحظه رو به رویشان خواهم ایستاد فصل الخطاب تمام دوست داشتن هایم تـــویی… حتی اگر همه در من شورش کنند حتی اگر همه مـرا در آتش کشند

. ایـن شهــر شهــر قصه های مــادر بــزرگ نیـست! کــه زیـبا و آرام بـاشـــد آسمـانـش را هرگـز آبـی نـدیـده ام     مــن از اينجــا خــواهــم رفــت و فــرقــی هــم نمــی کنــد کــه فــانــوســی داشتــه بــاشــم يــا نــه! کســی کــه مــی گــريــزد، از گــم شــدن نمــی تــرســد . . .

  گــويــی پــدر ژپتــوی نجــار از ســرمــا، پينــوکيــوی عــزيــزش را در اجــاق مــی ســوزانــد، اينگــونــه کــه تــو مــرا . . .             

  زمستــان آمــده اســت! خستــه ام! مــي خــوابــم! بهــار کــه آمــد، پيلــه ام را مــي شکــافــم تــا بــا پــرهــاي خيــس، دوبــاره عــاشقــت شــوم . . .