آرشیو برچسب های: شعر

تنهایی . . .

آنجا كه تو ايستاده‌ای هميشه پاييز است هميشه برگ‌ها می‌ريزند هميشه بادها خاک را بلند [...]

قلــب درخــت

از هــم جــدا شــدنــد   و درخــت کهنســال محلــه، خشــک شــد!   از حــرکــت ایستــاده [...]

راه نجــاتــی نیســت

راه حلــی داری؟!   راه نجــاتــی بــرای کشتــی شکستــه کــه نــه غــرق مــی شــود، نــه [...]

دوری در همیــن نــزدیکــی هــا

. نقشــه جـهان را تا مـی‌زنم جـهان را، توی جیـبم مـی‌گـذارم . . .   [...]

قصـــه ای برای نخوابیدن . . .

. گـرگ شنـگول را خورده اسـت   گـرگ مـنگول را تــکه تــکه مـی‌کند . . [...]

اشــتباه چاپـــی . . .

. وقتی عقیـده، عـقده خـوانده مــی‌شـود و نـور چــراغ در آب، مهــتاب تلقـی! و متـانت [...]

عطــری گــذرا

. عطــر تــو در هــواســت!     مــی‌آيــی يــا رفتــه‌ای؟!     [...]

قفــل‌هــای گمشــده

. کلیــدهــای گمشــده،   روزی پیــدا خــواهنــد شــد!   بــا قفــل‌هــای گمشــده چــه کنیــم؟!   [...]

بیــزار از زمیــن و …

. خــوشــا بــه حــال کــلاغــان،   کــه از زميــن دورنــد!   حــتی بــه ارتفــاع يــک [...]

نشــانی

. کــاش پــرنــده نبــودی! رد پــروازی در آســمان بــرايــم نگــذاشتــه ای . . . کــاش [...]

در آرزوی دام تــو

. صبــح زود،   ایــن منــم! پــرنــده ای در آسمــان رهــا شــده!   دام و [...]

تقصیر من نبود

. اما… با ایـن‌همـه تقصیر مـن نبود   که با ایـن‌همـه…   با ایـن‌همـه امید [...]