دیشب، فیلم “تولد دوباره جانی انگلیش” Johnny English Reborn رو دیدم! 
در مقایسه با فیلم “تعطیلات آقای بین” Mr. Bean`s Holiday از جناب مستر بین (روآن اتکینسون) انتظار بیشتری رو داشتیم 
نقدی بر این فیلم از وبلاگ دنیای سینما :
- کارگردان: اولیور پارکر
- بازیگران: روآن اتکینسون – گیلیان اندرسون – روساموند پایک – دومینیک وست – اریک کارت – توگو ایگاوا
- مدت زمان: 101 دقیقه
- درجه نمایشی: PG
- ژانر: خانوادگی / کمدی / هیجانی
- امتیاز: 6
- محصول سال 2011
در تولد دوباره ی جانی انگلیش,جانی انگلیش (روآن اتکینسون), مامور ویژه ی سازمان جاسوسی انگلستان دوباره به خدمت فراخوانده می شود. جانی که در پی شکست در ماموریت قبلی اش به زور بازنشسته شده بود, حالا برای خنثی کردن توطئه ی ترور نخست وزیر چین دوباره وارد نبرد با آدم بدها باید بشود. جانی دل اش می خواهد که کار خود را به نحو احسن انجام بدهد اما او هرچه بیشتر تلاش می کند,گند و خرابی بیشتری به بار می آورد و …
فیلم عملا هیچ خط داستانی ای ندارد. محور اصلی فیلم, شخص روان اتکینسون است; کمدینی که در عرصه ی کمدی فیزیکی یا اسلپ استیک مهارت بسیاری دارد. اتکینسون طرفداران بسیاری دارد. مجموعه ی تلویزیونی آقای بین پس از گذشت بیست سال هنوز پر بیننده است و همچنان می خنداند. اما خیلی ها معتقدند که توانایی های کمیک اتکینسون محدود است و او در طی این پنج شش فیلمی که بازی کرده جز تکرار همان شوخی های آقای بینی اش کار دیگری نکرده. منتقدان پا را از این مرحله فراتر گذاشته و می گویند شوخی های فیزیکی این چنینی فقط برای بچه هایی که از تماشای مکرر لگد خوردن آدم ها می خندند مناسب است.
تولد دوباره جانی انگلیش جز یکی دو صحنه کمیک خنده دارش, که یکی از آنها در آغاز فیلم است, توفیق چندانی در خنداندن تماشاگر به دست نمی آورد. تقریبا همه ی شوخی های گرفته و نگرفته ی فیلم تکراری و بازیافتی فیلم های دیگر است. مثلا همان صحنه ای که در دیرِ بودایی می گذرد, برگرفته از صحنه های مشابهی در دو فیلم All Of Me و نینجای بورلی هیلز است.
صحنه هایی که در هنگ و کنگ می گذرد و آن صحنه ی جیمز باندی پایانی که بر کوه های آلپ سوییس می گذرد,نشانه ای است از بودجه ی پر و پیمانی که در دست فیلمساز بوده و متاسفانه آن را هدر داده است. 