آنجا كه تو ايستاده‌ای
هميشه پاييز است
هميشه برگ‌ها می‌ريزند
هميشه بادها
خاک را بلند مي‌كنند و غم را
می‌نشانند
آنجا كه تو ايستاده‌ای ای من
با تو هستم

آدم تنها

خودش را «تو» خطاب می‌كند